تکنولوژی روز دنیا

متن مرتبط با «سیاره» در سایت تکنولوژی روز دنیا نوشته شده است

مقارنه سیاره پلوتو با خورشید در بامداد فردا

  • بامداد فردا سه شنبه سیاره پلوتو به حالت مقارنه می‌رسد که در این حالت زمین بین خورشید و سیاره پلوتو قرار می‌گیرد.سیاره پلوتو از هنگام کشف در سال 1930 تا 2006 نهمین سیاره منظومه خورشیدی بود؛ اما اکنون بنا بر تعریف نوین اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی یک سیاره کوتوله و همچنین به عنوان نمونه نخست از رده جدید اجرام فرانپتونی به شمار می‌رود.این سیاره در بامداد فردا سه شنبه 11 تیرماه به حالت مقارنه می‌رسد که در این حالت زمین بین خورشید و سیاره پلوتو قرار می‌گیرد.در این پدیده که در ساعت 4 و 7 دقیقه صبح رخ می‌دهد، قدر (درخشندگی) پلوتو حدود 14 است.رصد این جرم به دلیل فاصله بسیار دور از خورشید با ابزار قوی رصدی امکان پذیر است., ...ادامه مطلب

  • کشف ستاره همسایه با برخورداری از سه سیاره ابرزمین

  • دانشمندان اخیرا از کشف یک منظومه ستاره‌ای دارای سه ابرزمین احتمالی در فاصله 22 سال نوری از زمین در صورت‌فلکی عقرب خبر داده‌اند. ستاره همسایه موسوم به گلیزه C667 از شش سیاره در مدار خود برخوردار است که سه مورد آنها در فاصله مناسب از میزبانشان برای برخورداری از آب گردش می‌کنند.پیش از این تصور می‌شد که این ستاره تنها از سه سیاره برخوردار باشد که یکی از سیارات آن در محدوده قابل سکونت با دمای مناسب برای امکان برخورداری از آب سطحی مایع قرار داشت.این سیاره و دو سیاره به تازگی کشف شده دیگر از زمین بزرگتر و از نپتون کوچکتر هستند.به گفته ستاره‌شناسان، این اولین بار است که سه سیاره شبه زمینی در یک سیستم مشاهده شده است. به باور آنها کشف سه سیاره در محدود قابل سکونت یک ستاره امکان وجود جهان‌های مشابه زمین دیگر با شرایط مناسب برای حیات را افزایش می‌دهد.به گفته آنها، به جای بررسی 10 ستاره برای یک سیاره با امکان حیات اکنون می‌توان به یک ستاره برای چندین سیاره با این موقعیت نگاه کرد.رصدهای بیشتر گلیزه 667C و بررسی مجدد داده‌های موجود نشان داد که این ستاره از حداقل شش و شاید حتی هفت سیاره برخوردار است.اندازه این گلیزه 667C یک سوم خورشید بوده و کم‌نورترین ستاره یک منظومه سه ستاره‌یی است.علاوه بر سه سیاره ابر زمین در مدار این ستاره، دو سیاره دیگر احتمالا در حاشیه منطقه قابل سکونت آن قرار داشته و ممکن است از حیات برخوردار باشند., ...ادامه مطلب

  • سیاره زحل

  •   زُحَل یا کِیوان، پس از مشتری، دومین سیارهٔ بزرگ منظومه شمسی و ششمین سیاره دور از خورشید است. زحل یک گلوله گازی غول‌پیکر است که با وجود حجم زیادش تنها ۹۵ برابر زمین جرم دارد. چگالی این سیاره حدود یک‌هشتم زمین و کمتر از آب است. یک روز کامل در کیوان برابر ۱۰ ساعت و ۳۹ دقیقه در زمین و یک سال آن برابر ۲۹٫۵ برابر سال زمین است. از آنجایی که مدار استوایی زحل تقریباً همانند زمین در ۲۷ درجه‌است، تغییرات زاویه سیاره نسبت به خورشید شبیه به زمین می‌باشد و در این سیاره نیز همان چهار فصل مشاهده می‌شود. جرم سیاره زحل همانند مشتری از گاز است که بیشتر آن را هیدروژن تشکیل می‌دهد. میزان اندکی هلیوم و متان در رده‌های بعدی گازهای تشکیل‌دهندهٔ سیاره قرار دارند. در آسمان شب زمین، زحل به دلیل اندازه بزرگ، دارای جوی درخشان است. زیبایی آسمان زحل به خاطر نوارهای روشن حلقه‌های اطراف آن و نیز به خاطر قمرهای زیادش است. به علت سرعت حرکت کیوان به دور خود در قطب‌های آن نوعی  , ...ادامه مطلب

  • قطعه الماسی درشت تر از کل سیاره زمین!!!

  • باورکردنی نیست اما اخترشناسان یک جرم سماوی را کشف کرده اند که احتمالاً یکپارچه از الماس تشکیل شده است. ... ماجرای این کشف شگفت انگیز به حدود یک سال و نیم پیش بازمی گردد. در یکی از روزهای ماه دسامبر 2009، گروهی از اخترشناسان به رهبری ماتیو بیلز (1) از دانشگاه فناوری سوینبرن (2) در شهر ملبورن استرالیا به کمک رادیوتلسکوپ مشهور پارکز (3) مشغول رصد اعماق آسمان بودند که یک تپ اختر عجیب و غریب را کشف کردند (تپ اخترها درواقع ستاره های نوترونی بسیار چگال هستند که با سرعت سرسام آوری - بعضاً تا یکهزار دور در ثانیه - به دور خود می چرخند!). مطالعات بیشتر طی یک ماه بعد از کشف این تپ اختر مشخص کرد که یک جرم ناشناخته دیگر هم حول این تپ اختر در حال گردش است. براساس اندازه گیری های صورت گرفته، جرم این جسم سماوی ناشناخته تقریباً نصف جرم سیاره مشتری است و با فاصله ای درحدود 600000 کیلومتر (یعنی تقریباً 1.5 برابر فاصله ماه از زمین) در حال چرخش حول آن است. اما ماهیت این جرم سماوی ناشناخته چیست؟ اخترشناسان معتقدند که این جرم در اصل یک ستاره بوده که در طول زمان به تدریج لایه های سبک تر بیرونی آن جذب ستاره سنگین نوترونی (تپ اختر) شده و بنابراین عمدتاً یک هسته کربنی از آن باقی مانده است. اما با توجه به جرم زیاد این توده کربنی - که تقریباً نصف سیاره مشتری است - فشار فوق العاده زیادی در لایه های درونی آن حاکم است و این فشار بسیار بالا سبب کریستالیزه شدن کربن و تبدیل آن به یک توده الماس کیهانی غول آسا می شود. واقعاً حیرت انگیز است. درحالیکه یک قطعه الماس بسیار کوچک در زمین قیمتی فوق العاده زیاد دارد آن بالاها در آسمان، الماسی بسیار بزرگ تر از کل سیاره ما در کهکشان شناور است. به راستی که ثروت واقعی را باید در آسمان ها جست.   ,قطعه الماسی درشت تر از کل سیاره زمین!!! ...ادامه مطلب

  • صورت فلکی چیست؟

  • صورت فلکی گروهی از ستارگان در آسمان هستند که مجموعه های قابل تشخیص را تشکیل می دهند. ستاره شناسان قدیمی توانستند بعضی از این مجموعه ها را پیدا کنند و آنها را به نام موجودات افسانه ای و خدایان و الهه ها نامگذاری کنند. امروزه 88 صورت فلکی شناخته شده است و کل آسمان طوری تقسیم شده است که هر ستاره به یک صورت فلکی متعلق باشد. اما ستارگان موجود در هر صورت فلکی چندان ارتباطی با هم ندارند. فقط طوری قرار گرفته اند که وقتی از زمین به آنها نگاه می کنید در یک مجموعه قرار دارند. بدیهی است چنانچه از یک نقطه دیگر فضا به آنها نگاه کنیم مجموعه ها به صورت دیگری به نظر می آیند. در بسیاری از موارد فاصله ستارگانی که یک صورت فلکی را تشکیل می دهند از یکدیگر بیش از فاصله ای است که با ما دارند. ,صورت,فلکی,چیست؟,همه,چیز,در,مورد,فضا,خلاء,سیاره,مشتری,ماه ...ادامه مطلب

  • فرق بین یک ستاره و سیاره در چیست؟

  • ستارگان گوی های عظیمی از گازهای هیدروژن و هلیم هستند که به دلیل دارا بودن فشار و دمای بسیار زیاد در مرکزشان از خود نور و انرژی در فضا منتشر می کنند.ولی سیارات اجرامی سرد و جامد (مانند زمین) یا گازی (مانند مشتری) هستند که بیشتر از عناصر سنگین تشکیل شده اند و از خود نوری ندارند و همچنین به دور ستارگانی همانند خورشید در گردش هستند.,فرق,بین,یک,ستاره,و,سیاره,در,چیست؟ ...ادامه مطلب

  • سیاره(قمر)ماه

  • مقدمه کره ماه که تنها قمر طبیعی زمین است، که پوشیده از سنگ بوده و قطرش یک چهارم قطر زمین می‌باشد. ماه ، نوری از خود ندارد اما نور خورشید را منعکس کرده و قابل رویت می‌شود. کره ماه پوشیده از غبار بوده ، آب و حیات در آن یافت نمی‌شوند. بخاطر جاذبه بسیار ضعیفش نمی‌تواند ذرات گاز را نگه دارد و بنابراین فاقد جو است. در سطح ماه هزاران گودال شهاب سنگی وجود دارند که گدازه آتشفشانی در بعضی از این گودالهای بزرگ تراوش کرده و باعث تشکیل دریا (ماریا) در سطح ماه شده است.   چنین به نظر می رسد که ماه پیش از تشکیل ، پوسته‌اش حالتی مذاب داشته است. سن قدیمیترین سنگی که از ماه به زمین آورده شده نشان می‌دهد که این پوسته حدود 4.48 میلیارد سال پیش تشکیل شده است. طی 500 میلیون سال بعد از تشکیل پوسته ، بمباران شدید شهاب سنگها باعث شکستگی ، تغییر شکل و ذوب مجدد پوسته شد. ضربات ناشی از دو شهاب سنگ عظیم اخیر باعث تشکیل دو حوزه (دریا) ارینتال و ایمبریوم شده اند. جو جاذبه سطحی ماه بقدری ضعیف است که نمی‌تواند مانع از فرار ذرات گاز به فضا شود. در نتیجه ، جرم کل جو کره ماه به اندازه جرم هوای درون یک استادیوم بسکتبال است.     فاصله متوسط از زمین 384500 کیلومتر قطر استوا 3476 کیلومتر مدت حرکت وضعی 27.32 روز زمینی ,سیاره,ماه ...ادامه مطلب

  • جدیدترین مطالب منتشر شده

    گزیده مطالب

    تبلیغات

    برچسب ها