تکنولوژی روز دنیا

یک سحابی باستانی که مانند «جمجمه آتشین» به نظر می‌رسد، در حال گذر از خلال کهکشان راه شیری است. این سحابی علاقه‌مندان به کتاب کمدی «روح‌سوار» را به یاد جانی بلیز می‌اندازد که جمجمه آتشینش هنگامی که سوار بر موتورسیکلت با شیاطین می‌جنگد به خوانندگان پوزخند می‌زند.دکتر تراویس ای رکتور از دانشگاه آلاسکا آنکوراژ این تصویر حیرت‌کننده را شکار کرده است.وی تصویر را در نمایی از میدان وسیع دوربین Mosaic گرفته است که بر روی تلسکوپ چهار متری رصدخانه ملی Kitt Peak نصب است.سحابی مزبور که در قلب ابر غباری واقع شده، هم‌اکنون به سرعت از خلال کهکشان راه شیری حرکت می‌کند؛ جایی که گاز و غبار بیشتر از حد معمول بین ستارگان وجود دارد.موی آتشین توسط حرکت سحابی سیاره‌ای خلق می‌شود و گاز هیدروژن از این ستاره به بیرون ساطع می‌شود.چهره این جمجمه از اتم‌های هیدروژن پرانرژی تشکیل شده و نقطه آبی‌نگ تیره در مرکز گاز آبی‌ خود ستاره است.به منظور ایجاد تصویری قابل‌توجه، دکتر رکتور گازهای مختلف را رنگ‌آمیزی کرده است.ابر بین‌ستاره‌یی «سحابی جمجمه آتشین» لقب گرفته و در واقع، بقایای درخشان یک ستاره در حال مرگ است که اندازه آن بزرگ‌تر از خورشید گزارش شده است.عمر سحابی باستانی Sh2-68، چهل و پنج هزار سال برآورد شده است., ...ادامه مطلب

در بسیاری از مناطق فضای میان ستاره ای ابرهای بزرگی از گاز و غبار وجود دارند که آنها را سحابی (به معنای ابر) می نامند. سحابیها را به سه گروه رده بندی می کنند: سحابیهای نشری- بازتابی و تاریک. در سحابیهای نشری یک یا چندین ستاره بسیار سوزان (از رده های طیفی Oیا B) جا دارند. این ستاره های بسیار داغ موجب تحریک گازها و درخشش سحابی می شوند. نمونه جالب توجهی از این گونه سحابی بزرگ جبار است. این سحابی با چشم غیر مسلح به صورت توده مه آلود کم نوری دیده می شود. اگر ستاره ها مقداری سردتر باشند یا اینکه چگالی گازها در سحابی زیاد باشد  گازها فقط نور ستاره ها را بازتاب می دهند. در این صورت سحابی را بازتابی می نامند. سحابی که ستاره های خوشه پروین را در بر گرفته از نوع بازتابی است. در برخی موارد هم هیچ گونه ستاره ای در درون یا نزدیکی سحابی قرار ندارد. به همین جهت سحابی را تاریک می نامند. مشاهده سحابیهای تاریک فقط در صورتی ممکن است که در مقابل سحابیهای نشری یا بازتابی قرار گیرند. سحابیهای تاریک نور ستاره های پشت خود را جذب می کنند. اخترشناسان عقیده دارند که ستاره ها در درون این سحابیها متولد می شوند. سحابی سر اسبی نمونه جالب توجهی از این گونه سحابیهاست. جدا از سه گروه سحابیها برخی از سحابیها از ستاره ها تشکیل می شوند. ستاره هایی مانند خورشید در پایان زندگی خود یعنی در مرحله غول سرخی لایه های بیرونی جو خود را به صورت سحابی در فضا می پراکنند. این سحابیها را سیاره نما می نامند. زندگی ستاره های پر جرمتر از خورشید با انفجاری ابرنواختری پایان می یابد و سحابی بزرگ و گسیخته ای از انفجار به جا می ماند که آن را سحابی باقیمانده انفجار ابرنواختری می نامند. ,سحابی,چیست؟ ...ادامه مطلب